GURURUM
Seni seviyorum
Fakat iyide bilmiyorum
Bildiðim yegâne þey
GURURUM!
Aramýzda kara, kara
Bulut, gölge düþünceler olmasaydý
Ýtiraf ederdim, fakat þu anki
GURURUM!
Birazcýk sonra ayrýlacaðýz
Hem de ebediyen
Belki bir gün derdim. Fakat
GURURUM!
Seni hiç sevmediðimi sanacaksýn
Bende öyle... Anladým ki tam aksini
Hatta delicesine... Vakitte var fakat
GURURUM!
Senin evin ve çocuklarýn olacak
Benimse öðrenciler tesellim
Sürükleneceðim avunmak için þehirden, þehre
Öðrenemiyeceksin çünkü kahrolasý
GURURUM!
Hiç bir yerim yuvam olmayacak
Sürüneceðim yapraklar gibi
Sebep, sen ve beni mahveden
GURURUM!
Belki sana rastlayacaðým
Belki de piþman olacaðým
Sen sorduðunda inan ki
Yine hayýr diyeceðim, kalptense Evet fakat
GURURUM!
Bir gün ölüm döþeðinde olacaðým
Yanýma gelirsen tekrar ’HAYIR’ diyeceðim
Oysaki bilsen aþklarýn en temiziyle sevdiðimi
Belki öleceðim sen bilmeyeceksin
Ýþte beni mahvederek daima
Her an yalnýz býrakmaya mahkûm
Beni mahveden zavallý
GURURUM! GURURUM!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.