Bu akþam, Yine yalnýzým þimdi, Kayserinin sýcaðý da Yine çekilmez oldu Ýçim bunalmakta Daralmaktayým. Yalnýzým yine, Hem de çok yalnýz, Yalnýzlýk deryasýnda Boðulmaktayým. Loþ bir sokak lambasýnýn Iþýðý vururken gözlerime, Senin hayalinle avunmaktayým. Ayrýlýðýnýn vurduðu yüreðim , Yanmakta cayýr cayýr. Ey sevgili! Sanma ki sana edeceðim kahýr. Böyle olmasý gerekiyordu, Ayrýlýk farzdý bize. Ama her an aklýmdasýn , Buna nasýl ayrýlýk denirse. Yan yana olmak mýdýr birliktelik, Nice insanlar yan yanadýr ama Fersah fersah mesafe vardýr aralarýnda. Oysa bu kayserinin sýcak akþamýnda, Ýnan yine sen varsýn yanýmda. Hiç ayrýlmayan içimdeki Seninle beraberim. Sen bunun farkýnda olamasan da… Sen, sen, sen Yine sen, yine sen. Ah! Vefasýz sevgili, Birde gelebilsen…
Sosyal Medyada Paylaşın:
paşaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.