Adamý hasta etme! Uzak dur o adamdan!
Kov gitsin kov! Bana âit gönül odamdan
,,Heceˮ öðrenecekmiþ, bizim þâire hâným
Bana bunu deyince, beynime çýktý kaným
Soner, hecede usta; hatta onun hastasý
Sana da öðretir ve yanýnda yaþ pastasý
Oh ne güzel! Orada siz göz göze, diz dize
Bu adam da girsin, kýskançlýktan bir krize
Aþkta hiç bilmiyorsun ki insanýn hasýný
Bir altýn sanýyorsun bakýr hamam tasýný
Çekemedin kumarda kâðýdýn son asýný
Elbette kaybedersin sevdanýn mirasýný
Sahte kibar Gülünü vallahî kül ederim
Saçýný tesbihime siyah püskül ederim
Zamparaný dilimle inan zýmparalarým
Kalemle üzerini, tamamen karalarým
Adam sana sinsice, yaklaþsýn adým adým
Cübbeli boynuzluya çýksýn tertemiz adým
Onun tek derdi sensin; þiir ise bahâne
Yemyeþil gözlerinde dolaþýr yâne yâne
Ardýndan baþlar sana iki þiir yazmaya
Süslü iltifatlarla da günlüne sýzmaya
Onu bunu ben bilmem, konuþma o adamla
Benden bu son uyarý ve taþan en son damla
Sana bir uçarsam ben þimdi tâ Almanyaʼdan
Her parçaný toplarsýn, yüksek Himalayaʼdan
Soner ÇAÐATAY (21:45) 7 Eylül 2011 / Wuppertal / Almanya
Not: Kurgudur