O yapayalnýz bir baþýna Ne Anasý var nede Babasý Nede baþýný sokacak bir evi Tutunacak dala muhtaç Ýçimizden biri... Gecesi gibi gündüzü de Kap karanlýk… Renkleri bilmiyor tanýmýyor Görmemiþ hiçbir zaman Hiç ýþýk yansýmamýþ gözüne Tutunacak hayata belki! Keþke bir görebilse gözleri Yaþamý çile yüklü aðlýyor Uzanan elleri bomboþ kalmýþ Talan edilmiþ yüreði lime lime Gelen vurmuþ giden vurmuþ Kimselere güvenemiyor. Bizler neyiz peki sorarým size Görebiliyorken her þeyi Kararmýþ yüreðimiz körelmiþ Görmekten aciziz hepimiz Yoksa…yoksa..! Gerçek körler bizler miyiz.?
Ceynan
2007–09–04 Z_Evler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Canan Onuş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.