Eski Karasar'lı Seyit Yalçın'ım
SEYÝT YALÇINIM
Deðirmen taþýyla dönüp aðlardý;
Eski Karasar’lý seyit Yalçýným
Baðrýnda rahmani aþký çaðlardý;
Eski Karasar’lý Seyit Yalçýn’ým
Aþýklar atýþsa son sözü söyler,
Atlýlar gelirdi, inerdi beyler
Ona hayran idi, çevre tüm köyler.
Eski Karasar’lý Seyit Yalçýným
Yüzyýl öncesinden, herkesten farkýn!
Arap atýn vardý, samurdu kürkün.
Mert idin; namertten yok idi korkun,
Eski Karasar’lý Seyit Yalçýn’ým
Mürþid nakþýbendi onun piriydi,
Takva insanlarýn gönül eriydi,
Murada ermemiþ, garip biriydi.
Eski Karasar’lý Seyit Yalçýn’ým.
Omuzunda halý kilim satardýi
Korkusuzca kabirlerde yatardý.
ALLAH ALLAH deyip, nara atardý.
Eski Karasar2lý Seyit Yalçýn’ým.
Aþýk olmuþ, sevdiðini almamýþ,
Yarasýna kimse merhem çalmammýþ,
Yandaþlarý terk eylemiþ kalmamýþ,
Eski Karasar’lý Seyit Yalçýn’ým
Atýna atlayýp çok diyar gezmiþ,
Bu fani dünyada canýndan bezmiþ.
Aþka gelip nice destanlar yazmýþ,
Eski Karasar’lý Seyit Yalçýn’ým
Haktan bade içmiþ nurluydu yüzün.
Nakþi tarikate baðlýydý özün.
Dillerden dillere söylenir sözün.
Eski Karasar’lý Seyit Yalçýn’ým.
Sarýya meyilli buðday tenliydi,
þairler arasýnda gayet ünlüydü.
Ruhu teslim etmiþ sanki canlýydý
Eski Karasar’lý Seyit Yalçýn’ým.
Yaþadýðýn ömür bak; yalan oldu,
Seninle gezenden kim kalan oldu?
Yazdýðýn þiirler hep talan oldu,
Eski Karasar’lý Seyit Yalçýn’ým.
Kangal’a baðlýydý, Karasar köyü
Onu çok besledi tecerin suyu.
Bilmek isterseniz güzeldi huyu.
Eski Karasar’lý Seyit Yalçýn’ým.
Soðuk deðirmende oruç tutardý.
Yorgansýz, döþeksiz yerde yatardý.
Sabreyleyip kör nefsini utardý,
Eski Karasar’lý Seyit Yalçýn’ým.
Ýnsan sarraflarý veli dediler!
Allah’ýn sevdiði kulu dediler
Ýhramcýzadenin eli dediler
Eski Karasar’lý Seyit Yalçýn’ým.
Rýzýk için köy, kasaba gezerdi,
Aþka gelir güzel þiir yazardý,
Bazen olur yaralarý azardý,
Eski Karasar’lý Seyit Yalçýn’ým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.