Kimi ne aç geziyor kimi de sefil,
Yok ki dünyada mutluluða delil
Gezsem bu alemi þehir, il, il,
Aç kalmýþ dünyayý ben mi yarattým
Þu garip dünya ben ne yapabilirim,
Bir can kurtarmak için bin kez ölebilirim,
Ellerim dursa da yoksa bunca haksýzlýða,
Haksýzlýk dünyadaysa dünyayý ben mi yarattým.
Bu yollar geçer ama yollar geçmez,
Ömür biter ama Allah’ýn kullarý bitmez,
Bu dünya inan ki ýzdýrapla gülmez,
Aðlanýyorsa gözyaþýný ben mi yarattým.
Beni bende kaybetmiþim sevgimi getirecek,
Binlerce yoksula fakire dünyamý yetecek,
Yalýn ayak bu insanlar yol mu bitirecek,
Bu hayatýn yolunu ben mi yarattým.
Sýzlayan yürekler deva bulsa da,
Sevgi diye bekleyeceðim yok olsa da,
Kýymete vereceðim hiç son kasa da,
Mutlu görülüyorsa ben mi yarattým.
Yaratan Allah bizse fani kullarýz,
Ne kadar günah iþlesek de affa uðrarýz…
Alýyorum maziden önce geleceðe bakarýz..
Geçmiþ bilinmez geleceði ben mi yarattým..
Nice günler geçirdim hasretle,
Bitmiyor bu günler dert ile,
Gülmeye bekleyen dünya ile,
Hayatýn konumunu ben mi yarattým..
Dost istersen Yaratan Allah var,
Gerisi inan ki hepimize oluyor dar,
Varsa önümde geçilmez duvar,
Geçilecek yollarý ben mi yarattým..
Geceler biter gündüzler gelir,
Ýlkbahar biter güzler gelir,
Saatler biter günler gelir,
Geçen zamaný ben mi yarattým.
Niye doðduk yaþam için mi?
Niye aðlýyoruz gülmek için mi?
Hak dediðin senin dünyan mý?
Bu dünya bizim deðil ben mi yarattým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.