BENİM İÇİN…

Ben gelmedim, þu dünyaya,
Yalan, riya, þöhret için,
Rabbim derse kör kuyuya,
Düþsem derstir benim için…

Açtým gözüm hep duayla,
Baðlanmýþým ben sevdayla,
El açarken ol semaya,
Rahmet derim benim için…

Yalan dünya geçip gider,
Her haliyle biçip gider,
Ne vermiþsem bende gider,
Vermek güzel benim için…

Sarsýlmaz bir imanla,
Dilimdeki, hâk Kuranla,
Okunurken gel ezanla,
Gitmek hoþtur benim için…

Girdim gönül dergahýna,
Ýnanmýþým davasýna,
Gece gündüz hülyasýna,
Dalmak zevktir benim için…

Dostlar vardý hep arkamda,
Yaþamýþým her duada,
Anladým ki bu yarada,
Þifa varmýþ benim için…

Talip olmam ben sefaya,
Hazýr oldum her cefaya,
Þikayetim yok Hüda’ya,
Hayattýr bu benim için…

Çoluk çocuk hep gül verdim,
Hak emridir bunu bildim,
Aðlar iken gülüverdim,
Gülü sevmek benim için…

Hak neylerse güzel eyler,
Güzellikle nazar eyler,
O nazarla bilmem neyler,
Vefa demek benim için…


Mustafa Gökgöz (Hasretlik)
05/09/2011- Süller/DENÝZLÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: