İSTANBUL GİBİYİM

Ýstanbul gibiyim düþlerim yorgun hüzünlerim kalabalýk
Sokaðýnda kayboluyorum türlü dertlerin
Acýmasýz olmuþ hayat ve yine acý yalnýzlýk

Bir yanýmda sevinç var bir yanýmda hüzün
Düþtüm ama tutan yok ellerimden
Çaresizim biliyorum Hep mi yaþý gözüm
Ýstanbul gibiyim hüznüm çok zirvesindeyim kederin

Aslýnda beyaz tüm hayallerim simsiyah yarýnlar olmasa
Meçhullerde sanki geleceðim keþke ayrýlýklar yol bulmasa
Bazen anlamlý bazen anlamsýzým bazen tutarlý bazen tutarsýzým
Ýstanbul gibiyim iþte belkide ondandýr bu koca þehirde yalnýzlýðým

Bir aným bir anýmý tutmaz mý hiç
Nefes almazmý birazcýkta olsa yüreðim
Yorgun gözlerim dalmaz mý hiç uykuya
Dinlenmek bilmez mi yýpranmýþ þu bedenim

Ýstanbul gibiyim iþte uykusuz gözlerim yorgun bedenim
Bir yanýmda gülenler var bir yanýmda can verenlerim
Halin nedir diye soran olmaz kimin umrunda þu periþan halim
Ýstanbul gibiyim iþte kendimden bile habersizim

Belkide bir umut var yarýnlarýmý süsleyen düþlerimde
Karamsar deðilim yinede ümitle bakýyorum geleceðime
Hep güzeli hayel ediyorum tüm içtenliðimle
Hep güzel görüyorum gözlerimde

Belkide sadece kendimi kandýrýyorum
Ýstanbul gibiyim iþte aslýnda çok bunalmýþým
Görünüþüm ihtiþamlý olsada
Masmavi bir güzellik sarmýþ olsada her yanýmý
Dedimya istanbul gibiyim iþte;
Sessiz haykýrýþlarda yüreðim
Belkide ben böyle yaþamaya alýþmýþým...

SEDAT KESÝM
Sosyal Medyada Paylaşın: