GÜNE ŞİİRLE BAŞLADIM

Güne þiirle baþladým..

Þu iki sene de hemen yaþlanmýþým
Bilmemki kabahatmiydi onca fedakarlýklarým,
Aklým zayi olmasýn, deðer bilen anlasýn,
31 seneyi üfledim, havada kalsýn..
Sabrým bile zehir oldu ,fýtrata geçiremedim,
Yalan dolan bilmedim zaten bundan kaybettim..
En önemlisi,
Ben yinede Allah için herkesi severim.
Hak, hukuk, itibar, hepsine önem verdim,
Çalýþmaktan, yorgun düþtüm.
Beklenilen þevkati gösteremedim,
Ýyilik etim bilinirse, nankörlük etmedim,
Ýsraf etmedim, semiz otunu bile, kendim kuruttum yedim..
Altýn öðütlere kulak verdim, sabýr ettim..
Lakin, yinede saf, saf, boynumu eðdim.
Muhatab olmaya deðmezmiþ benimle
Tabii izin, verirlerde 14 yaþýndaki genç kýza bile,
karýþmak ve laf söylemek düþerse,
tenkitler sabaha kadar sürerse,
vay o karý kocanýn haline..
Ýbret olsun, yaþadýklarým.
Herkese ayrý ayrý sevgilerimi sunarým.
Tuðlalarý üstüste koymak,
deðil maksat tesis döþemektir,
Ehh bunu da alýn teriyle baþarmak,
Büyük bir marifettir..
Bundan sonra dinleyin ,
Hitap ettiðiniz kimseye, ehemmiyet verin zarif iltifatta bulunun..
Tenkit etmeyin sakýn,göz göze bakarak, kalbe hitap ve tesir edin...

þu anda içimden dökülenler...
Yazan.: Selma Örser
Sosyal Medyada Paylaşın: