İFTİRA...
Bülbülüm goncanýn karlý daðýnda
Konuyor gerdiðin tele sevdiðim
Gezinip dururken vuslat baðýnda
Attýðým tüm zarlar gele sevdiðim...
Sözüm yok nazýna hem niyazýna
Katlanýr þu gönül çek ayazýna
Eðer ki bakarsam elin yazýna
Kurþununun baðrýmý dele sevdiðim.
Vallahi diyorum ALLAH’ a inan
Duyduðun ne varsa hepisi yalan
Ýftira etmiþler bak ayan beyan
Yarini düþürme dile sevdiðim...
Oysa ben hep sana doðru söyledim
Hatayý günahý kabul eyledim
Söyle yar sevmekten baþka neyledim?
Ýnandýn sen yine ele sevdiðim...
Sensiz bir tek günüm geçmek bilmezken
Akþamý sabahý seçmek bilmezken
Kovsan da yanýndan göçmek bilmezken
Sen beni çevirdin küle sevdiðim.
Suçlusu ben miyim tüm olanlarýn
Sözüne kim kandý yine bunlarýn
Ýçinde haþrolup þu yýlanlarýn
Gidersin sen yine yele sevdiðim...
Bilmem ki ne vakit durulacaksýn
Güvenip can diye sarýlacaksýn
Sen bana ne zaman yar olacaksýn
Nedir bu ettiðin çile sevdiðim?
Yýkýlan kaþýnla þimþekler çakýp
O yaðlý urganý boynuma takýp
Ayrýlýk diyorsan yüzüme bakýp
Hançerin ucunu bile sevdiðim...
yasemen akyürek
-09.10 2011 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasemen akyürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.