sevda bu...
herþey seninle baþlýyor ama her þey
ve bitmiyor hiç birþey bitmiyor bir þey ...
meðer ne çok yüreðimde büyütmüþüm seni
ne çok þey olmuþsun ne çok yer kaplamýþsýn bende
eteklerime yüreðime kar yaðarsada zirvem buz baðlar
gönlümde deli deli fýrtýnalar kýzýlca kýyametler kopar...
titrer gökyüzü
titrer salýnýr ayaklarýmýn altýnda yer yüzü...
albatros kanadýnda çok uzaklara sesiz çýðlýklar taþýnýr
gözde yaþ olur dudaklardan siyah dökülür sözcükler
her kelime okyanus sesizliðinde susar
her kartanesi aðýt olurda düþer tel tel bir bir
sarhoþ harfler notasýz dökülür türkülerim sesiz
gecenin koynunda üþürde elleri öylece
hecesiz düþer sessiz sedasýz...
sevda bu...
ebruli bir tebessüm olurda dokunur dudaklarýna
öncesi sýcak ve sonra buz keser kýyýsýnda donmuþ tebessüm
sonrasý koyu bir sessizlik ay tutulmasý yýldýz kaymasý yürek sýzýsý...
ziyanýmsýn aldanmýþlýðým
esmer acýlar büyütüyorum kederimden
günah taþýyorum ömrümün son demine
hüzün kanatýyorum kabuk tutmamýþ yaralarýmdan
sus oluyorum kýyamet sesizliði kesilip
tüm mahþer gözlerimden sökün edip dökülürken...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.