Kar yaðýyor yüreðime donuyorum ben
Her þeyleri unutup gülmeye baþlamýþken
Geçmiþimde çektiðim acýlar depreþti yeniden
Korkuyorum, iliklerimi sardý endiþe hemen.
Çektiðim acýlarla yeri göðü inletirdim eskiden
Geçmiþimi nihayet unuttum derken
Kapýmý çaldý yiane korkularým arsýzca ve gülerekten
Ölüm borç biliyorum korkum ona deðil inan.
Acý ile yaþamak ölümden de beter gelmesen
Dayanacak gücüm kalmadý, korkuyorum ben
Her þey karanlýk görünürdü aðrýlarým varken
Bugün baþ aðrýlarým baþladý yeniden.
Anevrizma ne olur artýk uzak dur benden
Seninle savaþacak gücüm yok yeniden
Kar yaðýyor yüreðime nasýl üþüyorum bir bilsen
Her yaným buz kesti donuyorum ben...
Canan Onuþ_2007_Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.