En büyük armaðan ýþýklarýn sönmesi, Kendimle konuþur oldum Aydýnlýk gözbebeklerimi yakar olduðundan bu yana. Mavi laciverte döndü gecede, Gözlerim gibi bal rengiydi vedalar. Ýlk þafak hatýrýmda hala, Bakýþlarýma zaruri keskinlikler katan satýrlar okudum, Tek cümlede özetlendi koca kitap, Ýlk þafak hatýrýmda hala Ve hatýrýmda sol omzuma býraktýðýn edalar.
Mayýs’ýn son gecesi uyutulacak þiirler, Tatlý bir buseyle uyandýrýlacak güneþe emanet bir Temmuz sabahý, Maðrur kalacak tamamý. Haziran sýcaðý yakmaz artýk, Ben Eylül’de "devirdim" zamaný. Bitmek yakýþmayacak hiçbir þiire, Ya da gitmek. Sol yanýndan tek fikir ziyaret edecek dilini. Adý; "Kalabilmek."
Gecenin þah damarýna umutlar bas. Yakýn olmalý insan Gece ve yýldýzlar gibi, Yýldýzlar gibi içinde olmalýsýn gecenin. Þimdi, yaklaþ biraz daha, Þah damarýmda solusun sol yanýn, Þimdi, yaklaþ biraz daha, Artýk, içindesin gecenin.
Geriye dönemeyecek kadar yakýným hudutlarýna, Gündönümünü uzun tut bugün.
Çok oldu, ben gözlerimden kovalý yaðmurlarý, Hiçbir kadýn anlatamadý, Anlamak istediðimi. Ve ben Hiçbir kadýna anlatamadým aðlamak istediðimi. Mor bir buse istedim gözlerime, Umrumu yanýma almadýðým günlerde koþabilmek yalýnayak, Perdesiz bakmak hayata..
Ey aþký tasvir eyleyen kadýn, Yalan mýydý, gözlerimin günü geceye döndürdüðü, Sen, "tutsak olmak" diye anlatýrken aþký, Göremedin mi gözlerimde özgürlüðü?
III.
Þehri sokaklara döker her þiir, Ne yapsam da geçmeyecek ellerimin üþümesi. Nefes almak gibi sýklaþtý sancýlarým, En güzel kafiyem aciz; Saçlarýnýn dizlerime düþmesi.
Akrebe kadar ben, Yelkovana kadar sen.. Gündönümüne emanet dört uzun gece, Ýmgem; "Ýki yol" Geceyi buyur etmeden gelebilmek hanene, Geceyi yolcu etmeden çýkabilmek hanenden...
Þimdi ben, Bu þiirin yakasýna iliþtirdim içimin en masum halini, Tek kaygým; Gözlerine cümleler yolcu etmenin taþýyabilmek vebalini.. . . Doðukan Ýçil . . Takip etmek için: www.dogukanicil.com Sosyal Medyada Paylaşın:
icildogukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.