Afetmedim Kendimi

Gittiðin gün baþladý bende çileler
Affetmenin adýný dilime doladým ama olmadý
Bir türlü yapamadým tutamadým kendimi
Yaram kanýyor durmadan sýzlýyor için için
Ama affetmek kolay deðil biliyorsun
Ne Urfa nede Antep hiç birisi tat
Vermiyor artýk kurþuni bakýþlarýn diz
Çöküþüme nazire yaparcasýna gülümsüyor
Davul sesiyle gelen olsun muradýn bitmesin
Hiç deðilse zindan kucak açar bana
Karanlýk huzur deðil mi fareler yoldaþým olurdu
Samanlýk yorganým o anda sen gelir din aklýma
Kemirirdi gülüþlerin vücudumu ilk dokunuþta

Dünya.da neye baksam sen gibi ne ye dokunsam
Sýcaklýðýnýn rengi kabuk tutmuþ yara bezini
Çoktan attý gel demiyorum dön demiyorum
El uzatta demiyorum bir yol göstersen
Sadaka niyetine kabulüm olsa kýþlar çið dökse
Çýkar beklemeden diyorum vefa beklemeden
Biliyorsun affetmek kolay deðil affedemiyorum
Mezar taþým olmayabilir günü kurtarmak derdin olsun
Utanmazsýn biliyorum gülüþlerin beslesin yarýnlarý
Ben hala affetmedim kendimi hâlâ bakýyorum
Kýrýk daðlarýn ardýna toz kokularýyla yýkanýyorum
Keþke sevmeseydim keþke görmeseydim seni
Garibanýn umudu keþkelerle olmamalý
Affetmedim Kendimi



Ýbrahim KANDAMAR
07.02.2007
Sosyal Medyada Paylaşın: