TOPRAK ELBİSESİNİ GİYDİRMEK İÇİN

Güneþ ayni,gök ayni,daðlar ayni dediðim gün,
Yürek farklý imiþ içinde hüzün yazarmýþ dün,
Eski mahallem yine iþte yazarken bir hüzün,
Ah be toprak,
elbiseni giydirmek için,
ölçü alýrmýþsýn meðer..


Nede güzeldi,bir boy ki o siyah saçlarý dalgalý,
Giyimi endamý sohpeti yoktu aslýnda bir kelamý,
Geçerken bir parfüm kokusu sararken o etrafý,
Ah be toprak,
elbiseni giydirmek için,
ölçü alýrmýþsýn meðer..


Zenginin malý züðürdün çenesine sakýz hesabý,
Evlendin duydukki çok zengin beyaz eþya tüccarý ,
Bir sýr rüzgarda saklý ruhunda varmýydý mutlu aný?
Ah be toprak,
elbiseni gydirmek için,
ölçü alýrmýþsýn meðer..


Sadece o illet hastalýðý biliyorum tutmuþki yakaný,
Eritmiþ günden güne sorgusuzca teninin her tarafýný,
Elvedasýz giderken iþe yaramaz çelenkler her yaný,
Ah be toprak,elbiseni giydirmek için,
ölçü alýrmýþsýn meðer..



Eski mahalle,eskilerden muhteþem bir kýzý,
Yazdý satýrlarým elvedasýz yakarken bir sýzý,
Adýnda yürür hüküm süren o saltanatýn yazý,
Bu hastalýk uðrarken dinlemedi toprak olmazý...


Bir tek þey biliyorum,hepinizi yazarken ben,
Beni kimseler yazmayacak boþ kaldýðýnda sayfa sonu,
Ve geriye bir dolu yaprak yaprak sararmýþ aný olacak,
bir doluuuu...



saliha haným

yine kayýp sayfalarým iþte





Sosyal Medyada Paylaşın: