g-özüne batan tozlu bulutlarý selamlayan kadýn güneþi kandýrmýþsýn gündelik sözcüklerle þiirler birikmiþ içinde geceden kalmýþ i mgeler aðlýyor gözlerinde mendilin çok kirlenmiþ sen þimdi silmezsin yaþlarýný bilmez misin düþer kalkar, güler aðlar mýsralar þiirler de yorulur
kutsal kitaplara benziyor yüzün hayata anlam sunar, susar içinizden baþka kim anlar sokaklar, cehennem cinneti kalabalýklar duyar mý ki , masum dudaklardan çýkan þarkýyý kaburgaya külçe gibi aðýr gelse de hatýralar gülümse yaradana gülümsemek Tanrýnýn rengidir. kadýnýn rengi de aþk
duygu zindanlarýna kapanan kadýn aðlamak zamanýn hýþýrdayan yalaný zaman garip bir dost yanýndayken intihara sürükler anýlar uzaklaþtýkça kaldýðýn yerden devam edesin diye serbest býrakýr yavaþ yavaþ yaþam bazen durup beklemek ister çareden ýrak acý hep var olacak ve savaþ insanoðlunun bildiði tek þeydir savaþ kadýn hem doðurur, hem çocuktur biraz her ýþýltýda parlamalý gözleri hem çakýl taþlarýný, hem misketlerini orada býrak çocuklar da yorulur
kapatmýþsýn pencereni hikayesi henüz bitmemiþ seslere þimdi konuþan sadece medeni hayat bil ki yenildikçe güçleniyorsun zamaný gelince mahþerin de dili çözülecek gökyüzüne bakmakla sýr anlaþýlmaz kan’atlarýný dinlendir biraz kuþlar da yorulur
yaþam, gelip yerleþmediðimiz þehir salýnýp durur üzerimizde gökyüzü aþk gözü kör ayaklarýmýzý yerden kesen tek heceli söz ten nedir, tin nedir yeryüzü en kurak orgazmýný yaþarken üþüyor insanlar
aylardan ekim yine gözyaþlarýný kurutsun yaz güneþi birazdan gelecek sonbahar kadýnlar da yorulur
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.