Eskiyen Bir Resimden Maziye Bakıyorum

Eskiyen bir resimden maziye bakýyorum
Sonu meçhule giden bir ömre akýyorum

Bilseydim sever miydim yanar mýydým ateþte
Bir damla ýþýðým yok kaybolduðum o düþte

Periþanlýk diz boyu sefalet içindeyim
Uykular harap olmuþ tanýnmaz biçimdeyim

Þu kahrolasý yürek laftan anlamadý hiç
Ben kaçtýkça zorladý durma dedi aþký iç

Zehir zýkkým oldu ah, o güzelim yýllarým
Susuz bir aðaç gibi kurudu tüm dallarým

Bu akþam da yokladý kalbimi dinmez sancý
Acýlarý deþmeden dinle beni yabancý

Çýldýrmak üzereyim vuslat bana tuzakta
Haykýrsam da duymaz ki, yar benden çok uzakta

Hadi durma yabancý aþký azat et bizden
Aþk ile kavruldukça, kurtulamayýz közden

Deðiþtir yazgýmdaki bu insafsýz kaderi
Yüzümü güldürmedi doðduðum günden beri

Gözlerimi vuruyor kurþundan beter yaþlar
Kim bilir gerçek aþklar hep ayrýlýkla baþlar

Kaç geceyi üzdüm ah yokluðunda kaç günü
Çýðlýðýmla kopardým kanattým ben kaç dünü

Kimsenin gitmediði ýssýz yollar gibiyim
Küf tutmuþ duvarlarýn biçare sahibiyim

Ben azalýr dedikçe çoðaldý zalim sancý
Aþk kanayan bir yara anlasana yabancý

Kýrýk bir çerçeveden kendime bakýyorum
Feryat figan içinde kahrýmý yakýyorum.



NurcanTALAY
28.08.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: