NEREDE MASALLARIM?

Dönmek istediðim ne çocukluðum var ne de annemin bana anlattýðý bir masal..
nede o hayal kahramanlarýný kurgulamak gibi bir emelim--
hayatta göreceði herþeyi görüp de inadýna direnen..
ruhu alýnmýþ, et ve kemikten ibaret yaþayan birisiyim...
o kadar yorgun ve bitkin..
.hayata olan inancým ikram edicek iki kelimesiyle kurtarcakmýþ gibi..
kendini sevdiren aþkada kýrgýn ya olsun caný saðolsun...
Kimseden yardým almadan kalkýyorum yine odamdaki pencereden dýþarý bakýyorum..
aðaçlar, kuþlar, çocuklar bir kaç kedi her sey öylesine bir kalabalýk..
bir kalabalýk her saniye tekerrür eden tarih gibi..
bedenim bütün savaþlarýna,maðlup olmuþ çaresizler yurdunda , acýdýðýný hissetmeyecek kadar benlikten uzak..
bir ölüm kadar huysuzum..
az da olsa kalan umudumu ayakta tutan gücüme ne haller oldu..
hani gül aniden solar nasýl solduðunu, neden solduðunu anlamaz..
Ýþte öyle çabuk oldu gözlerimdeki ýþýðý kaybetmem, eridi, sanýrým görevini yaptý ve çekip gitti..
bedenimin yalnýz kendime giydirilmiþ geçici bir kýlýf olduðunu hep biliyordum aslýnda..
ruhum zindanlara kapatýlmýþ iyiliðinin cezasýný kahrolarak tüketen ruhum...
nasýl ne zaman öldü neden..
soramýyorum bulamýyorum bir þekilde hala nefes aldýðým dünya adledilene..
meðer ölmüþüm dirilecek bir damla ümidim yokmuþ nasýl olduda farketmedim.
Beni kim öldürdüyse iþini iyi yapmýþ !
berrin korkmaz


Sosyal Medyada Paylaşın: