Hayatýn ciddiyeti yorup hýrpaladý, sonunda
Amaçlar hedefler hepsi yerlerine yerleþti
Gönül huzurlu dertler hep bitti rahatým artýk
Kendimle kalmýþtým ama boþluktaydým sanki.
Bir süre sonra hayat tekdüze, geldi bana,
Alýþamadým ben bir türlü yeni kimliðime,
Baktým bu böyle olmayacak
Oturup harmanladým eski benle yeni beni.
Eski benle benden yeni doðan ceynaným
Benim ruhum dolaþýyor her daim semalarda
Yaramaz çocuklar gibi oldum, oh ne ala
Kendi yarattýðým dünyamda pekte mutluyum.
Umarsýz pervasýz bir pervane oldum
Etrafýmda dolaþýyor tüm emek verdiklerim
Oh nasýl bir mutluluk anlatamam asla
Uçuyorum sevinçle, pervaneyim ben pervane…
Ceynan
2007–09–12
Z_Evler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.