Gönül seni býrakýp, kime etsin iftihar, Sana dair kim bilir, ne bilinmez bir sýrsýn. Bir adýn acîb iken, diðer adýn yadigâr, Lütf eyle þu âleme nurlarýn bizi sarsýn. Senden baþka kimim var, sen eylersin bahtiyâr, Gönül seni býrakýp, kime etsin iftihar.
Nefsimi sen doldurup, ben nefsimden yanayým, And cenneti alaya caným uzak olsa da. Vefa þelalesinden bir damla aþk kanayým, Ahir zaman içinde bu ömrüm son bulsa da. Hadika olsa dahi, muhabbetle yanayým, Nefsimi sen doldurup, ben nefsimden yanayým.
Varlýklarý harþ eden, ya bahardýr, ya kýþtýr, Ýki yolun baþýnda ortasýnda, sonunda. Amel defterlerimi, sað elime tutuþtur, Her ince hesap tutan Meleklerin yanýnda. Benimde muradýmý, laikinde yakýþtýr, Varlýklarý harþ eden, ya bahardýr ya kýþtýr.
Bir sahibi sen ol ki kimsesiz kafesimin, Külfetine yakmadan, cahîmin koru beni. Adýn zikir olunsun, içinde nefesimin, Sen kalbime verdiðin imanla koru beni. Dilime kilit vurdum, kalbim desin isimin, Bir sahibi sen ol ki kimsesiz kafesimin.
Senden gayrý ilah yok, sahibisin âlemin, Muhtera eden sensin, hiç yoktan þu âlemi. Canlý cansýz ne varsa, ol demiþti kelamýn, Levh-i mahfuza yazdý, Cebrail’in kalemi. Öyle bir verildi ki, âbýkevser selamýn, Senden baþka ilah yok, sahibisin âlemin.
Gücünü düþünmeye düþünce basit kalýr, Senin kudretin arþa, benim ancak topraða. Mücadelem yolundur, daha bir adým alýr, Ebediyen geçse de, ruhum benzer yapraða. Ýlmine zehab olan, aklýný ziyan bulur, Gücünü düþünmeye düþünce basit kalýr.
Sensin beþere hayat, emaneti lütufkâr, Sen ýþýðýmsýn benim, hem ay’ým hem güneþim. Gökyüzünde yýldýzlar, gýpta eder sana yâr, Anladým ki anlamsýz, dünyevi tükeniþin. Ýþlediðim hallerden, af et beni afüvkâr, Sensin beþere hayat, emaneti lütufkâr.
Cemalini görmeye hiçbir güç dayanamaz, Her bakýþa nakþ etmez, seyranda saklý izin. Takva elbisesini, giyinen soyunamaz, Yumuþamaz hiçbir kalp senden almadan izin. Bir emrinle lal olur, dil kelam giyinemez, Cemalini görmeye hiçbir güç dayanamaz.
Ne varsa þu âlemde her þeyde seni gördüm, Sen havaya topraða, hayat veren hayatsýn. Varlýðýn yapýsýnda, ruhtan bedene vardým, Ha kalksýn can ayaða, hemhal diri ha yatsýn. Senden aldýðým bu can özünü sana verdim, Ne varsa þu âlemde her þeyde seni gördüm.
Sýrtýnda bütün âlem, can bulup filizlenir, Hiçbir yere sýðmazsýn, bedâyî hak sendedir. Daha nice bilinmez, eserlerin gizlenir, Eserlerin seninle, bir bütün desendedir. Gönül gözü açarsa, hafî dünya izlenir, Sýrtýnda bütün âlem, can bulup filizlenir.
Alnýmdaki secdeler, aþktan aþka dayandý, Þu gönlümü kapattým, baþka sevgi adýna. Kim taþýr ki sýrtýnda, üç günde yaralandý, Kim koþar bilemem ki, dünyanýn imdadýna. Kýblelere yüz vurup, yalnýz sana uyandý, Anýmdaki secdeler, aþktan aþka dayandý.
Kudretinle kâinat mimarýsýn sen ya RABB Somut varlýk bir yana, soyut âlem senindir. Yalnýz sen özgürlüðün, imarýsýn sen ya RABB Senden ayrý olunmaz, Kâlû Belâ yemindir. Sana sadýk gönüller, imanýsýn sen ya RABB Kudretinle kâinat mimarýsýn sen ya RABB
Fatih Diþbudak
acîb: benzeri görülmeyen, þaþýrtýcý. hadika: bahçe cahîm: cehennem muhsinîn: iþini güzel yapanlar, Allahý görür gibi ibadet edenler. ezkâr: zikirler, Allahý anmalar. muhâcir: göç eden, göçmen. ademî: yoklukla ilgili, olmama. zehab: gitme, bir fikre kapýlma. âbýkevser: Kevser adlý cennet havuzunun suyu lütufkâr: lütuf eden. afüvkâr: affedici. hafî: gizli, saklý. bedâyî: görülmedik güzellikte þeyler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
zemini Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.