Yüreðimin kapýsýný araladým sonuna kadar her þeyimi sýrlarýmý paylaþtým seninle sen ; tükenmeyen kalemimde mürekkebim gönül defterimde hatýram ve dilimden düþmeyen bir türkü oldun ... sadece senin sesini duymak bile mutlu etmeye yetti beni .
senin resmini görünce yalnýzlýðýmý her þeyi mi unuttum bir anda içimden bir þeyler kopuverdi sanki ve hayatýmda hiç bu kadar mutlu hissetmedim kendimi senin yanýnda olduðum kadar belki de aþktý bunun adý bilemiyorum çünkü daha önce hiç yaþamadýðým tatmadýðým bir duyguydu ...
þimdi ne bülbülün sesi ne gülün kokusu ne de dalgalarýn coþkusu tat veriyor ruhuma seni düþünüyor hep seni arýyorum mavi gözlerimin engin bakýþlarýnda düþlerimde sen hayalimde sen çýkmýyorsun aklýmdan ey ! Güzel yanýmda olmasan da ...
bilemiyorum ki nasýl tarif edeyim kendimi sana ben çözülemeyen bir sýrr’ým aslýnda hayalini yorgan resmini yastýk yaptým bu gece , çýkmadý hiç beynimden tutmadý bir türlü uyku gözlerim biliyorum sana ben ne söylesem de ...
ben ne þair im ne de yazar ne bestekar ým ne de sahtekar sadece ; yüreðinin sevdasýnda deli mi deli esen sersem bir rüzgar ...
elveda güzelim nurunun aydýnlýðý ýþýk saçsýn ortalýða aþkýnýn ateþi varsýn yaksýn tüm bedenim , kavursun yüreðimi umutsuzluk kurusun , sevda çölünde susuzluktan dilim varsýn çatlasýn sana dokunamayan dudaklarým , sen sevmesen de seni seviyorum demesen de ...