MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ömrün Siliniyor (22:01)
Yûsra ÖZTEL

Ömrün Siliniyor (22:01)






Su olup akýyorum
Özleminin çaðýrdýðý saatlerde
Ay karanlýðýna bürünüyor
Semanýn sus pus olduðu yerde

Toprak örtüyor tenini
Yeniden vuruyor bedenimi
Akrebin 22:01’e sarýldýðý hali

Ölümün yorgun dökük kimliði
Yalnýzlýðýn sarhoþluk aný gibi
Hangi yöne sallansa
Düz bir çizgi gelip vurur üþüyen ellerini

Þimdi ellerimde intiharýn soðukluðu
Uzanýp tutamam bile uðruna baktýðým yolu
Uzadýkça gider ya hani
Koþup baþýnda bekleyemem belki

Dedim ya saat yine vurdu 22:01’i

………..

Ölüm çaldý, ama bu sefer çalamadýk ölümden biz
Saf bir kefen oldu gözlerime kalan
Sana baktýðým yerlerde ise toz duman izlerin

Ve artýk yaðmaz mý gözlerine gözlerim
Silinir mi þimdi ömrümden ömrün

Son nefesin var aklýmda
Soluðumun titrek yanýnda
Üþüyor sana ayýrdýðým her bakýþ

Fazla uzuyor bu gelip götürmeyen saat
Caným acýyor bu hayat beni almadan gidiyor
Ömrümden ömrün siliniyor

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.