mihrişah

senin
bana
baktýðýn
yerde deðil gözlerim..
ne sorguda bir zanlý
ne teller ardýnda
mahkum
ellerin
ayaklarýn
ben
seni görmedeyim


sen
avuç açarken
namerde
bir huzme ýþýk için
leyli gecelerinde
ben
bu þehrin ölüleriyle
yürürdüm
gözlerinde..

sen
bodrumlarýnda
saklayýp
ve
varsýlken ummadýðýn
zamanlarda
sedef kakmalý bir býçaktý
aþk..

en kör yanýyla doðradý
tuttuðun dalý
en hoyrat yanýyla
yaktý
en deli rüzgarýyla ezdi
çiçeklerini
ve
savurdu
talan etti yüreðini..

bu kaçýncý vedasýdýr
yüreðin
arsýz bir hüzün
rengiyle
sarar perdelerimi
sarmalar
ellerimi..

elinde defi
havuz baþýnda þimdi
mihriþah..

bir gökyüzüne bakýyor
ne uzak,
diyor
ay..
ne çok
yýldýzlar
rüstem’in yüreði kadar..

rüstem..
mihriþah’ýn
definin
sesinden
bir uþþak þarký..
suya deðen..

27/08/2011
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: