Sen hiç olmadýn Uzaktan, yanýmda var gibiydin Uzaktýn hem uzaktaydýn Hem kendin uzak Sadece satýrlardýn bende boþ sayfalarýmý dolduran Yüzün, Ellerin Sesin hiç olmadý bende Uzaktýn sen güneþ kadar Yýldýzlar kadar uzak Sen zaten hiç yakýn olamadýn Acýlarým kadar ................................... Aðlamak yok kitabýmda Hapsettim gözyaþlarýmý Dokunma parmak uclarýnla onlara Cezalardayým Bedenimde sürgünlerdeyim Kendi içimde susuyorum Konuþmayý yasaklýyorum kendime Açýk unuttuðum penceremden Rüzgarlar doluyor içeriye Fýrtýnalar kopuyor iç benliðimde Savruluyorum Ben yine yanlýzlýðýmla Ýçimdeki benliðimde Sessizce konuþuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
hülya hicran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.