Kalbim terkedilmiþ bir bina gibi; pislik dolu, toz, duman... Öncesinde bir villa kadar güzel, bir gül kadar hoþ kokardý. Ne kadar denesem de olmadý, onaramadým. Depremler iyice yýpratmýþtý, kim girer artýk bu kalbe?
Camlarý kýrýlmýþtý, nefes aldýkça çarpýyordu kalbim. Kan ve cam kýrýklarý sol yanýmý yýrtýyordu. Sol yaným paramparça olmuþ, merhem bulunamamýþtý. Yokluðunu içime çekiyordum, acýsýyla beraber.
Yaram öyle derin ki dikiþ tutmuyor, Kollarýmý sana açsam geniþleyecek iyice ne yapayým? Gelirsen öleceðim, gelmezsen yine öleceðim. Anladým ki yok artýk geleceðin, geleceðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Darga Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.