fırat kudurma,çocukluğum ölüyor

kerrelerce divan-ý lügatý koydun koltuðumun altýna
benim saflýðým,senin ustalýðýn
cývalý bakýþlarýna beh verilmiþ yenilgiler
dü beþler senden yana döner
bedenim titrer
sözle dayatýrsýn aþký ahraz’a...



çözmelerdeyim pompei’nin taþa yapýþmýþ çýðlýklarýný
ellerim mezar taþý dillerim lâl
kantar topuzunda al kanlý yosma yürekleri
diyemiyorum iþte,diyemiyorum
nutkum’da frenk kilitleri...



sümerler’e çiviler dövüldü mü sanarsýn
fýrat duru akar,topraklar çið
leh düzlüklerinden gelmedi çingenelerim
tabletlerime;
kim bilir kaç harran’ý daha elerim...



kovanlar döküldü sim’li derelerime tunç’tan
mýzrak boylu adamlar
yýrttýlar ala þafak,söktüðüm alfabe’yi utanmadan
ya ben nasýl dillenirim
nasýl aþký söylerim...



leylim
düþmedi hiç bir zaman yerimize,her daim ateþ vardý bizde
kül basýmý sevdalarýmýz olur
kendi tortusunun sakladýðý,kendine yandýðý
ondandýr tutulara kalmýþým sende...




türbedar
çözme dilimi yanamam
aþký anlayamam







kasým












Sosyal Medyada Paylaşın: