MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
YAVRU KUŞ DESTANI
Fikret Yılmaz Çavdar
YAVRU KUŞ DESTANI
Çok önceki çaðlarda
Aþýlmaz sarp daðlarda
Birçok hayvan yaþarmýþ
Mis kokulu baðlarda
Bulut daða edalý
Irmak göle sevdalý
Rüzgar öpüp okþarmýþ
Dokunduðu her dalý
Þahin,serçe karýþýk
Kurt,kuzuyla barýþýk
Birlikte yaþarlarmýþ
Hepsi doðaya aþýk
Bin bir renkteymiþ doða
Barýþ hakimmiþ baða
Yýlanýn yoldaþýymýþ
Küçük yeþil kurbaða
Gür pýnarlar kaynarmýþ
Toprak suya kanarmýþ
Þirin kuþlar ormanda
Cývýldaþýp oynarmýþ
Yeþillikler çok gürmüþ
Tüm canlýlar özgürmüþ
Bizim atalarýmýz
Çok güzel günler görmüþ
Sonra bir insan gelmiþ
Yol açýp daðlar delmiþ
Bulunduðu her yerden
Pis dumanlar yükselmiþ
Ýnsanlar her gün artmýþ
Çöpler çiçek sarartmýþ
Puslu ve kirli hava
Tüm çevreyi karartmýþ
Kývýlcým orman yakmýþ
Petrol denize akmýþ
Doðanýn ölümüne
Ýnsan sadece bakmýþ
Yakmýþlar ormanlarý
Vurmuþlar hayvanlarý
Aðaçlarý keserek
Kurmuþlar iþ hanlarý
Makineler koymuþlar
Daðý taþý oymuþlar
Yemyeþil tepeleri
Çýrýlçýplak soymuþlar
Akýtýlmýþ zehirler
Kurutulmuþ nehirler
Yeþillik yok edilmiþ
Kurulmuþ dev þehirler
Gazlarý üretmiþler
Doðayý kirletmiþler
Sanayi artýklarý
Maviyi tüketmiþler
Böcekleri bað için
Kurdu kuþu dað için
Vurmuþlar balinayý
Birkaç fýçý yað için
Asit balýk kavurmuþ
Ölen sahile vurmuþ
Denizlerin dibinde
Adeta yaþam durmuþ
Ayýyý katletmiþler
Arýyý yok etmiþler
Birçok güzel hayvanýn
Neslini tüketmiþler
Kurtulamamýþ koyun
Soyu kurumuþ Toy`un
Börtü böcek tükenmiþ
Bitmemiþ kanlý oyun
Ilýk bir yaz gecesi
Duymuþlar korkunç sesi
Dev bombalar patlamýþ
Ölmüþler binlercesi
Kül olup kavrulmuþlar
Havaya savrulmuþlar
Ölmeyip sað kalanlar
Acýyla yoðrulmuþlar
Kimi yararlý diye
Kimi zararlý diye
Kýyýma uðramýþlar
Ýnsan kararlý diye
Bazýsý kürkü için
Bazýsý korku için
Toptan yok edilmiþler
Ýnsanýn zevki için
Evcil yaban demeden
Ayrýlmýþlar memeden
Ýnsana yem olmuþlar
Yaþamý bilemeden
Doymamýþ insan yerken
Et,kürk,yumurta derken
Soykýrým süre gelmiþ
Dünya sessiz dönerken
Kýyýmlar hiç bitmemiþ
Ýnsana et yetmemiþ
Öyle günler olmuþ ki
Ýnsan insaný yemiþ
Tüm doðayý yakmýþlar
Her tarafý yýkmýþlar
Fakat iyi insanlar
Buna karþý çýkmýþlar
Kötü kýzmýþ iyiye
Bölünmüþler ikiye
Doðanýn düþmanlarý
Doða sevenler diye
Savaþmýþlar bir süre
Kanla dolmuþ yer küre
Ýyiler yenilmiþler
Gizlenmiþler bir yere
Bu ýssýz bir adaymýþ
Her güzellik ordaymýþ
Önce çile çekmiþler
Baþlarý hep dardaymýþ
Can vermiþler oraya
Ahenk gelmiþ doðaya
Her hayvandan birer çift
Getirmiþler adaya
Adaya yerleþmiþler
Gönülden birleþmiþler
Birlikten kuvvet doðmuþ
Üreyip gürleþmiþler
Her þeyi paylaþmýþlar
Doðayla kaynaþmýþlar
Üreyen yeni nesil
Özgürce oynaþmýþlar
Genç yaþlýyý gözlemiþ
Her fikrini izlemiþ
Gizli bir güç onlarý
Kötülerden gizlemiþ
Burda soykýrým sürmüþ
Ýnsan yine öldürmüþ
Acýmasýz katiller
Çok ocaklar söndürmüþ
Sonunda kýzmýþ doða
Bulutlar inmiþ baða
Tayfunlar hakim olmuþ
Kýraç tepeye daða
Depremden yer yarýlmýþ
Kök topraða sarýlmýþ
Ýnsanlar bir çok defa
Doðaca uyarýlmýþ
Lavlar saçmýþ volkanlar
Yayýlmýþ toz dumanlar
Daðlar taþlar sarsýlmýþ
Tutuþmuþ gür ormanlar
Deniz insana küsmüþ
Rüzgar kinini kusmuþ
Uðultulardan baþka
Tüm güzel sesler susmuþ
Gündüz sýcak,gece don
Kuraklýk bulmamýþ son
Dünyayý yavaþ yavaþ
Yutuyormuþ erozyon
Ýnsan hiç aldýrmamýþ
Bir an bile durmamýþ
Sürdürdüðü kýyýmdan
Baþýný kaldýrmamýþ
Çok çaresiz kalmýþýz
Sayýca azalmýþýz
Yaþamýn acýmasýz
Kavgasýna dalmýþýz
Acýlar hiç dinmemiþ
Özlemler hiç sönmemiþ
Sakin bir akþam üstü
Babam gitmiþ dönmemiþ
Babam hýzlý yaþarmýþ
Her engeli aþarmýþ
Kendine mezar kazan
Ýnsanlara þaþarmýþ
Gizlice tuzak kurmuþ
Bir avcý onu vurmuþ
Yaðlý sýcak kurþunlar
Tüylerini savurmuþ
Ok gibi düþmüþ yere
Can çekiþmiþ bir süre
O narin bedenini
Sürümüþ azgýn dere
Suya karýþmýþ kaný
Kaplamýþ dört bir yaný
Annemizi kahretmiþ
Bu zalim,acý aný
Günlerce aðýt yakmýþ
Hep gelir diye bakmýþ
Gözleri dolmuþ kanla
Süzülmüþ yere akmýþ
Gece gündüz dememiþ
Hiçbir þeyler yememiþ
Bütün bu çektikleri
Nedendir bilememiþ
Unutmamýþ dününü
Gün etmemiþ gününü
Yuvasýna adamýþ
Geri kalan ömrünü
Yaþam devam ediyor
Direnmek gerekiyor
Yiyecek bulmak için
Ýþte yine gidiyor
Hýzla uçtu yuvadan
Kanat çýrptý durmadan
Mücadele baþladý
Gün topraða vurmadan
Baþý gökleri deldi
Bulutlara yükseldi
Biraz döndükten sonra
Uzaklara yöneldi
Gittikçe rengi soldu
Artýk görünmez oldu
Küçük bir nokta gibi
Ufuklarda kayboldu
Bizler üç yavru kuþuz
Bu ormanda doðmuþuz
Çok aç kalmýþýz bazen
Bazen yarý doymuþuz
En büyükleriyim ben
Tedirginim bu yüzden
Yuvadan sorumluyum
Annem burda deðilken
Hüzünlüdür ortanca
Suskundur gün boyunca
Bir köþeye büzüþür
Karnýný doyurunca
Genellikle uysaldýr
Aþýrý duygusaldýr
Onun fikrine göre
Yaþam hakký kutsaldýr
Dalar gider gözleri
Hislendirir bizleri
Öyle þeyler söyler ki;
Anlaþýlmaz sözleri
Minik çok sevimlidir
Yuvamýzýn gülüdür
Yumuþacýk tüyleri
Sanki pamuk gibidir
Duramaz baðýrmadan
Türküler çaðýrmadan
Kanat çýrpmaya baþlar
Tanyeri aðarmadan
Yok gündüzü gecesi
Hiç tükenmez nefesi
Bazen acý bazen þen
Yankýlanýr tiz sesi
Ýþte aðlýyor yine
Annem gelmiyor diye
Feryatlarý yayýldý
Kararan tüm vadiye
Karanlýklar yol aldý
Orman uykuya daldý
Annem sabah gitmiþti
Gerçekten çok geç kaldý
Sabah oldu yine yok
Güneþ soldu yine yok
Gittiði günden beri
Üç gün doldu yine yok
Anneciðim nerdesin
Yuvana dönmelisin
Her yer karanlýk oldu
Çok korktuk bilmelisin
Sular korkunç çaðlýyor
Kardeþlerim aðlýyor
Öyle acýkmýþlar ki
Sesler yürek daðlýyor
Yaprak kara,dal kara
Hüzün çöktü baðlara
Gamlý baykuþun sesi
Vurdu karþý daðlara
Aðaçlar dev,su derin
Yuva nemli,çok serin
Yaðmurdan harap oldu
Senin eþsiz eserin
Soðuk,açlýk ve korku
Üçü de zalim duygu
Bu kadar geç kalýþýn
Bizi eleme boðdu
O,bir daha gelmedi
Bize kanat germedi
Yine de umudumuz
Halen sona ermedi
Günler boyu direndik
Artýk korkuyu yendik
Ancak çaresizliðin
Acýsýyla tükendik
Önce minik baðýrdý
Anne diye çaðýrdý
Ne yazýk ki tüm dünya
Sesimize saðýrdý
Titredi sonra minik
Sesi artýk çok sönük
Son bir defa çýrpýndý
Baþý semaya dönük
Yana düþtü ters döndü
Baktýðý ayný yöndü
Donup kaldý öylece
Gözlerinde fer söndü
Ortanca yere düþtü
Tüm böcekler üþüþtü
Zaten yere varmadan
Korkusundan ölmüþtü
Uyuþtu kanatlarým
Tutmuyor ayaklarým
Gözlerim kapanýyor
Sanki bir yok bir varým
Karanlýk bitti birden
Sis fýþkýrdý her yerden
Dindi bütün acýlar
Iþýk yaðdý göklerden
Artýk baþka bir bendim
Durgun akan bir seldim
Süzme kanat çýrparak
Gökyüzüne yükseldim
Ak bulutlar üstünde
Annem,yýldýz en önde
Babam ve kardeþlerim
Kaydýk hep ayný yönde
Kanat kanada verdik
Ateþ topuna vardýk
Hepimiz birer birer
Saygý ile yalvardýk
Birden yer gök çatladý
Ateþ topu patladý
Kýzgýn alev oklarý
Yeryüzünü kapladý
Sular dönüþtü kana
Yayýldý dört bir yana
Dev dalgalarýn sesi
Korku saldý duyana
Þimþekler çakýyordu
Alevler akýyordu
Ýnsanlar olanlara
Þaþýrmýþ bakýyordu
Durdu dünya zamaný
Ne iz kaldý ne aný
Sönük kaldý yanýnda
Nuh’un korkunç tufaný
Böcekler uçamadý
Çiçekler açamadý
Kavrulup yok olmaktan
Hiçbir þey kaçamadý
Devrildi evler hanlar
Fýþkýrdý kýzýl kanlar
Kurtulacakmýþ gibi
Kaçýþtý hep korkanlar
Gazlar yere indiler
Her nesneye sindiler
Tüm çevreyi kapladý
Zehirli serpintiler
Geceye döndü gündüz
Dað,tepe oldu dümdüz
Buhar olup uçtular
Ne göl kaldý ne deniz
Dünya kurum,is doldu
Mavi,yeþil yok oldu
Beyaz döndü kýzýla
Siyahýn rengi soldu
Hiç kurtulan olmadý
Dünya ceset almadý
Adalýlardan baþka
Canlý izi kalmadý
Her þey oldu tuzla buz
Evrene çöktü kabus
O adayý korudu
Mor ýþýktan bir fanus
Bulutlar örttü ayý
Sis kapladý uzayý
Tutuldu,söndü Güneþ
Toz kararttý dünyayý
Evren uykuya daldý
Toprak boz bir renk aldý
Hareketli sadece
Kýzgýn rüzgarlar kaldý
Sonra söndü alevler
Yanmýþtý bütün evler
Kavruldu tüm aðaçlar
Sanki simsiyah devler
En son soðudu her yer
Toprak buzlandý yer yer
Rüzgar,fýrtýna oldu
Savruldu donmuþ küller
Ayaz buzul sýcaðý
Dondurdu çölü,daðý
Ýklimler altüst oldu
Baþladý buzul çaðý
Bu düpedüz mahþerdi
Tüm yaþam sona erdi
Uzun bir zaman sonra
Umut yine yeþerdi
Issýz adadakiler
Bir araya geldiler
Dünyayý kurtarmanýn
Kararýný verdiler
Toplandýlar bilgeler
Ýncelendi belgeler
Artýk eskisi gibi
Umutsuz deðildiler
Baþkan kürsüden indi
Kararlarý kesindi
Açýklandý anayasa
Bu dünya herkesindi
Bunu ilke bildiler
Kinlerini sildiler
O adadan çýkarak
Tekrar geri geldiler
Dört bir yana aktýlar
Her bir yere baktýlar
Çevreyi keþif için
Daða taþa çýktýlar
Buzlarý erittiler
Yoklarý var ettiler
Ulaþtýlar topraða
Sevgiyle dirilttiler
Kazýdýlar külleri
Yok ettiler çölleri
Kaynaklara yön verip
Yarattýlar gölleri
Tohumlarý ektiler
Fidanlarý diktiler
Yeniden doðuþ için
Bin bir çile çektiler
Yer suya kansýn diye
Tohum canlansýn diye
Sabýrla beklediler
Doða uyansýn diye
Mutlu bir rüya için
Sonsuz bir hülya için
Yürekten çalýþtýlar
Yeni bir dünya için
Sona erdi karanlýk
Yaþam sanki bir anlýk
Bizim destanýmýzdan
Ders alsýn tüm insanlýk
Yazýk oldu bizlere
Bakýn kalan izlere
Bu öykü ýþýk tutsun
Yeni nesil sizlere
Aðaçlar kesilmesin
Boz,yeþili silmesin
Doðanýn dengesidir
Ormanlar eksilmesin
Suya çöp atýlmasýn
Zehirler katýlmasýn
Doðanýn her þeyidir
Yabana atýlmasýn
Oksijen azalmazsýn
Kimse bitmez sanmasýn
Doðanýn düþmanlarý
Savaþý kazanmasýn
Dünya dursun durmasýn
Hiç kimse kuþ vurmasýn
Çevrenizi koruyun
Alevler kavurmasýn
Mermiler sürülmesin
Tuzaklar örülmesin
Doðanýn katilleri
Artýk hoþ görülmesin
Kuþlara kýyýlmasýn
Koruyanlar yýlmasýn
Doðayý yok edenler
Ýnsandan sayýlmasýn
Güneþ hiç tutulmasýn
Doða kurutulmasýn
Yýlmaz savunucusu
Asla unutulmasýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fikret Yılmaz Çavdar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
BULUTLAR
DOĞA AŞKI
ÇİÇEK DALINDA GÜZELDİR
YÜCE DAĞLAR
DELİ VELİ
KURTULUŞUN DESTANI
SAVAŞ VE İNSAN
CAHİL BİLDİĞİNİ OKUR
İFTİRA
KELEBEK