BİR KOŞU ATININ NALINA ÇİVİLEDİLER

Eðilipte bak deseler kuþbakýþý þu yaþamýna,
Zordu hayat ölümde selam verirken kýyýlarýma,
Sýratýn ipleride gerilirken olsun dedim ,usulca,
Bir koþu atýnýn nalýnda çivilemiþler,
o koþarken yaþam akar kýyýlarýma
sessizce..


Elimde uzun sopa, ne yaparým?,dengem bozulursa?
Ýçimde sesler bir dolu dünya,düþme diye tezahüratta,
Açtým gözlerimi aðýrlaþan þu zavallý gözkapaklarýmda,
Bir koþu atýnýn nalýna çivilemiþler,
o koþarken yaþam akar kýyýlarýma
sessizce..


Bazen köpürür nedametin sancýlarý denizimde,
Sus dedi bir ses,gevezeliðim son buldu dilimde,
Sersefil sözlerim bir yer arar en izbe köþesinde,
Bir koþu atýnýn nallarýna çivilemiþler,
o koþarken yaþam akar kýyýlarýma
sessizce..



Yüreðim tertemiz kaný arar soylu damarlarýn içinde,
Dostoyevski’nin beyaz geceler kitabý doðrumu tezinde?
Kendi hayatýmýzý öldüren bizlermiyiz?yaþamadan içerinde,
Bir koþu atýný nalýna çiviemiþken,
koþ demiþler yaþam aksýn diye kýyýlarýma..


Taki biter atýmýn nefesi ,
son olurken yaþam,
düþer elimden anlayýn þu kalem,
yere yuvarlanýrken sesi..




saliha haným
yine kayýp sayfalrým iþte























Sosyal Medyada Paylaşın: