İNSANIM BEN
Hangi yürek katlanýr ki þu zalim ayrýlýða
Hangi bedeni yýkmaz ki söyle bu illet
Gidersin uzak meçhullere kalýrsýn bir baþýna
Beklersin üzgün ve çaresiz;
Sanki canýný alacaktýr yalnýzlýktýr o cellat
Karadýr geceyi saran beyaz deðil
Yalnýzlýktýr kalbi vuran kurþun deðil
Çaresizdir gönül giren olmamýþsa içeri
Ýþte budur inan yalnýzlýðýn ayak sesleri
Artýk bedende azap günüdür yürekte ihtilal var
Faydasý yok artýk senle yaþanmýþlýklarýn
Anýlarda ki sen deðil bugünde yarýnlarda ki sen gerek
Sensiz kalmýþsam þayet söyle yaþamanýn ne anlamý var
Þimdi; bana en güzel aþký da yaþatan sendin
En acý yalnýzlýk zehrini de içiren sen
Bunca yaþananlardan sonra
Seni affetmemi bekleme benden
Ama ben kendimi biliyorum
Dayanamam kýyamam yaþanmýþlýklar var
Ne de olsa insan gibi insaným ben....
Sedat Kesim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.