sabah...
uyanýrým
tek baþýma çift kiþilik rüyalarla
hiç deðen olmasa da kapý koluna
boþ yaný çökmüþtür yataðýn nasýlsa!
çökmüþsündür üzerime akþam karanlýðý benzeri
ama yoksundur bilirim dün sabahki gibi...
öðle...
buruþur yüzümün ilenci
yosma kaldýrýmlar gibi hesapsýz çiðnenir içim
yalancý görünür
mitralyözle kutsanýr aþk inancýmýn kývancý
ve bu zamanlardan kalmadýr
aðýr i mgelerle sövme ritüellerim
uzun harflerle tararken kendimi
kýrmýzý bir karanfil olur elimde
kanatýrým, kalem niyetine
düþürürsün ne varsa içinde
ve haykýrým, sana kýzarak kendime
yoruyorum
evet yoruyorum seni...
ikindi...
sevdanýn
damýtýlmýþ kumpaslý tarifi olursun sevdanýn
günü geçmiþ konserveler yaparým senden
geçmiþ güne
aðzý bantlý
geçmiþ olsun türküler söylerim
yolarým saçlarýný yüzüne bakmadan
_kýzgýným ya , minyatür kale gibi görünmelisin gözüme-
yörüngen dönüþür gidebildiðin yere
ordövr’ümde ölü kýrlangýçlar olur
canlý solucanlardan tesbih yaparým kendime
-inanmam iþte leyleklerin bir insaný taþýyabileciðine
akþam...
sonra kýyamet
- u y u m a hazýrlýðý-
ve kýstýrmak bir gece daha yalnýzlýðý
ölgün suflelerle ve öldüðünü bile bile!
-kim dediyse ayrýlýk için; Y ü r ü y e n Ö l ü m müteþekkirim-
gece...
ýþýklar söner
ve sýrtüstü devrilirim
ve açsam gözlerimi tavandasýndýr yine eminim!
unuturum; kime kýzgýným ben, kimeydi kinim!
gül kokulu lokumlar deðer dudaklarýma
saçlarýnýn baharýna eþlik ederim avuçlarýmla
muzipliklerime konar güvercinler
hep hatýrlarým unuttuklarýmý teker, teker!
imkan/sýzý oynarsýn sanki
tatlý bir histir bu
ve en güzel bu yüzünlesindir
artýk bir yaþamýn bin bölümüsündür!
hele altý numara güldüðünde!
artýk sen yaþamalýsýndýr ben ölümlüyümdür...
iþte o vakit
keskin ve soluksuz bir ziyafetteyimdir sisten kurtulup
bir mercan ya da fangri olursun tabaðýma kurulup
üstelik de iste buðudur
ve dökersin kendini iliklerime
gülümsersin yirmidört ayar otuziki tekmil
çýt çýkmaz bir sessizlik hakim olur havaya
bir bereket sokulur sanki kaþlarýnýn arasýna
çözülür dilimin aynasý
ve kondururum alnýnýn yazýldýðým yanýna usulca...
iþte bu
iþte budur!..
seni seviyorum
ve kabul milyonuncu kere
sen dayanýlmaz bir felaketsin
iþte bir günah daha sadece!
dü(i)þlerimin arasýna sokulan
bir afet-i tebessümün arka sokaklarýndan arta kalan!
ben seni ilmek ilmek cennete yollarken
sen beni günah keçisi ettin!
çünkü; adýn bile yatsa yanýmda
tüm dünya benim oluyor bir sürelik!
tanrý beni affetsin!..
TopraðýnSesi
.