Bu gece Aðustosun 21’i. Notasý sarhoþ þarkýlarý sürdüm dilime. Ruhumun rimeli akmýþ arsýz kadýnlarý, Taþ sokaklarda raks etmekte. Dilenci bir sokak çocuðu büyürken gözlerimde, Pamuk helva kokusu gelir zihnimin bir köþesine. Giyemediðim kýrmýzý kurdeleli bir pabucu, Hayal ederim sütbeyazý ayaklarýmda. Susarým; susarým çünkü uyuyan bir bebek var hala içimde.
Bu gece Aðustosun 21’i. Kýrýk mevsimlerin buðday tarlalarýný doladým saçýma. Yaðmur beklerim ýlýk ve sessizce þakaklarýma. Geceyi yarar gibi yýldýrýmlar çaksa, Aydýnlanýverse bu kadar kararmýþken dünya.
Bazen kendiniz için doðmadýðýnýzý düþündünüz mü? Belki yaðmurun ýslatacak birine ihtiyacý vardý, Sevgilinizin öpülmeye, doktorunuzun hastaya…. Kaleminizin tutunacak bir ele ihtiyacý olduðu için doðdunuz…
Bu gece Aðustosun 21’i. Yirmi yýl önce bugün doðdum. Hepsi bu…. Sosyal Medyada Paylaşın:
özgecanalpöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.