Özgür halklar sürü olmaz,asla boyun eðmezler
Gözünü aç,dönme sakýn koyunlara ey halkým
Karanlýklar sana uymaz, düþünmeye deðmezler
Uyanýk ol,geri dönme ayýnlara ey halkým
Uygar olmak deðerlidir,vazgeçilmez bu yoldan
Tarih boyu tükenmedi uðraþanlar her daldan
Saldýrýrlar kültürüne haklarýna dört koldan
Ýnanma hiç yozlaþtýran yayýnlara ey halkým
Ülkendeki aydýnlarýn birer birer vurulur
Bedenleri kan içinde,kar üstüne serilir
Yol gösteren kalemleri paramparça kýrýlýr
Yýlma sakýn,teslim olma oyunlara ey halkým
Hem içerden hem dýþardan düþman dolu çevrende
Ne yaptýn da dostun bitti koskocaman evrende
Binbir türlü zulüm gördün her neslinde devrende
Düþme artýk tuzaklara mayýnlara ey halkým
Belle artýk,düþmanýndýr sana açýkça söven
Bil ki bir þey umuyordur seni sinsice öven
Ne seçilen ne atanan,yalnýz kendine güven
Aldanma hiç içindeki hayýnlara ey halkým
Baðýmsýzlýk onurundur asla sýnýr koyulmaz
Özgürlüðün lezzetine yaþam boyu doyulmaz
Ne zamandýr haykýrýyor durmaksýzýn þu Yýlmaz
Takma sakýn zincirleri boyunlara ey halkým