Rüyalarýmý hep bir çýnar aðacý süsledi Heybetli ve ulaþýlmaz dallarýyla vakarlý, Mevsim mevsim deðiþen renkte yapraklarý Her yaþýmda ki geliþimime denkti.
Çocuklar gördüm; Etrafýnda neþeyle koþuþturan Gölgesinde dinlenen Gövdesine yaslanan Her dalýndan baþka lezzet alan
Ben yaklaþtýkça hep uzaklaþtý Ben gölgesine sýðýnmak istedikçe O, sakýndý benden kendini Ter içinde uyanýrken uykularýmdan Gönlüm de hep buruk uyanýrdý Neden hep ayný rüya? Babalar çýnar aðacý mý? Babalar gölgelik mi?