yok olmaya mahkum mu

Köhnemiþ düþlerim

masa altýnda kalmýþ anýlarým

tozlu raflarda kalan esrarým

gecenin karanlýðýna savrulurken

bütün yargýlarým bir çizelgede

ve gerilirken çarmýða

temaþa ediyorum yargýlarýmý

bir ön bulamadýðýndandý biliyorum

bir teneþir soðukluðu kaplýyor bedenimi

ve ellerim ve ayaklarým

bir ölünün elleri ve ayaklarý gibi buz kesmiþ günaha

beyaz bir çarþafa sarmalayýn düþüncelerimi,

yuvarlayýn en edna bir cehennem çukurana

yok olmaya mahkum mu gelin hep beraber görelim

Sosyal Medyada Paylaşın: