ahraz kaldý dilim, belkide susmayý tek becerebilen çaresiz bir canlý gibi yüreðim deðildi yangýnýn en uç noktasýnda söndürülmeyi bekleyen, ya eli yüzü is olmuþ yada birinci derecede yanýklarý olan bir caným. kimselerin acýntýsýyla , avutmadýmki ben kendimi. karanlýk gecelere benzeyen yangýnlarda simsiyah kesildim. umutlarýma attýðým, kör düðümden sonra benimde sessiz kalmam susmayý beceriþim. yokluðundandý. talih, þans ,kýsmet herkes farklý düþünür. farklý þekillerde yaþanýr hayat. ama gelde sen yaþarken yaþananlara bak. sýrtýna omuzlayýpda, yüklediðin dert yüklü çuvalýn. bir türlü dibi nin delindiði görülmedi. bitip tükendiðine ise, þahit olan hiç yok. o zaman sebebsizde olsa neden ahraz kalmasýn neden susmasýn konuþsun dilim. belkide susmayý , benden sonra en iyi becerebilen. benim dilim.........................................//
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzakdanakşam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.