KÜL SANMA BENİ
Ey benim sevdiðim, caným can özüm.
Bakýp gerilerden, el sanma beni.
Senden baþkasýný, görmüyor gözüm.
Görüp bir divane, kul sanma beni.
Vefasýz dostlarýn, düþtüm izine.
Aldanma cananým, elin sözüne.
Ateþleri koydum, kendi özüme.
Yaktýn ateþinle kül sanma beni.
Kerem misaliyim, ateþte külde.
Mecnuna yarenim, sahrada çölde.
Her seher vaktin de geçtiðin yolda.
Hoyrat bahçesinde, gül sanma beni.
Korhani meyletmez, servete þana.
Kýyar mý sevdiðim, caným canana.
Gönül sarayýmda, yýkýlan hana
Serip çiðnediðin, çul sanma beni.
Aþýk Korhani/Kanber ORHAN
NTNO:00822011081120-1423
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Korhani/Kanber ORHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.