Adýný iþittiðinde kularýklarým irkiliyorum. Kalbime bir aðrý giriyor sanki hançer saplanmýþ gibi, Sanki hançer etimi delip,kalbimi derinden yaralamýþ gibi. Sonra bir kenara oturup öylece düþünüyorum. Deli gibi severken seni ne olduda böyle nefret ettim, Ne olduda seni ölesiye severken,senden bir anda vazgeçtim. Sonra aklýma geliyor,elveda bile demeden çekip gidiþin. Üzülüyorum,aðlýyorum,isyan ediyorum hayata dünyaya, Haklýyýmda,çünkü ben böyle terk edilmeyi hiç haketmemiþtim. Sosyal Medyada Paylaşın:
MertGeyik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.