ACI ŞİİR

I.

Sizlerin yürekleri ’aþk, aþk’ diye atarken
Randevusuz buluþtum daðlarda hayýnlarla
Sizler kucak kucaða sevgiliyle yatarken
Kurþunlarla seviþtim, dans ettim mayýnlarla
Nasip oldu aþkýmýn topraðýna karýldým
Hiç ayrýlmamak üzre sýký sýký sarýldým
Ben kim miyim? Farketmez ismim ha Can ha Þivan
Sizce sadece ölmüþ, yirmisinde bir civan

II.

Siz rakýnýzý ya da viskinizi içerken
Kuruyan dudaðýma bir damla su deðmedi
Siz otel odasýnda aþka fiyat biçerken
Kovduðum o sinekler bana boyun eðmedi
Yakalasaydým yerdim, benim için yemdiler
Onlar benden güçlüydü ve kanýmý emdiler
Ben kim miyim? Yýllardýr sarýlmayan yarayým
Daha çocukken ölmüþ bir derisi karayým

III.

Bu sözlerimiz size, þâir, yazar takýmý!
Neden duyarsýzsýnýz insanlýk yarasýna?
Ya siz her gün yapanlar makyaj ve cilt bakýmý!
Kaç yüz ekmek alýnýr bir k(ý)rem parasýna?
Bizi ya bir vatansýz ya da sefâlet vurdu
O veyâ bu þekilde yüreklerimiz durdu
Sonuçta öldük iþte, ne olabilir baþka?
Siz bizi düþünmeyin, þiirler yazýn aþka!


.
Sosyal Medyada Paylaşın: