MECHULDEYİM
MECHULDEYÝM
Seni kaybettiðim günden beri; bir meçhuldeyim.
Daðlanýyor yüreðim hasretliðinle,
Kâh bir uçurtma kanadýnda gönderiyorum yalnýzlýðýmý,
Kâh ebabil kuþlarýnýn kanadýnda sana savruluyorum.
Kendime ansýzýn hayalimde seninle bir dünya kurdum,
Kollarýnda bir nefes gibi uyuyorum,
Uyandýðýmda hýrcýn dalgalarýn baþýnda rüya,
Kollarýmdaki sensin diye koca okyanusu sarýyorum,
Vücudumu buz tutan ter içinde meçhule yürüyorum.
Kaderindeyim ben sensiz yalnýzlýðýn,
Bazen de umutsuzluðun sürgün kalbindeyim.
Bazen de demircinin elinde örs ve çekiçteyim,
Onlardan çýkan çýðlýðýn sesindeyim…
Kimi zamanda meçhulde kemanýn gýcýrtýlý sesiyim.
Belki de; aldýðýn nefesindeyim.
Ey sevgilim!
Bil ki ben meçhuldeyim.
Koca okyanusta hayali bir gemideyim sensiz,
Seni bulmak için denizi aradým ansýz.
Köpük köpük bana gelesin diye.
Aþkýn þarabýný elinle veresin diye
Kan çanaðý gözlerimde bir dumansýn,
Atlastan kefene beni sarasýn.
Bir okyanus sallanýr, bir ben adýn hece. diye diye.
Herhangi bir denizin ortasýnda inmek istiyorum,
Kuðu kuþunun kanadýnda kar olup uçmak.
Kaf daðýnýn baþýnda duman olmak,
Yaðmur damlasýyla yazdýðým aþkýmý,
Gül kokulu mektup’u sunmak istiyorum.
Hayal buya sevgilim,
Sana güneþle varmak,
Kapýnda yýldýz olmak,
Elinde kýna olup kalmak istiyorum.
Ey sevgili yorgunum artýk çok yorgun.
Bir güvercin kanadýnda uçmak istiyorum,
Meçhul de dað baþýnda durmak,
Kil rengi gözlerinde buz olup kalmak,
Senin aþkýnla yanmak.
Kirpiklerinde kül,
Ayakkabýnda toz olmak,
Bunlarýn hepside yoksa sende.
Belki de bir meçhulde.
Ayaklarýmda derman yok þimdi,
Gözlerimde fer yok o kimindi?
Bedenimi saracak topraðýn kil rengi,
Dilinde olsun dua.
Meçhule doðru çýkacaðým yola,
Ölüm girince ruhuma ve bedene,
Sar sar beni sen beyaz kefene.
Bedenimi vereceksen topraða,
Okyanusun dibindekine ver.
Sen gelmedin bana,
Köpük köpük ben varayým þimdi sana.
OSMAN TÜRKASLAN
09.09.2007 zaman 20,30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.