Merhaba insanlýk
Nasýlsýnýz bu gece?
Gününüz nasýl gecti ?
Hangi olumsuzluklar sizi secti ?
Yüzünüzü güldüren oldu mu ?
Yüreðiniz birden sevgi doldu mu ?
Yada kýrdýnýzmý hiç birini ?
Kýrdýnýzsa,sonradan tuttunuz mu elini ?
Hanginiz haklýyken, haksýzým diyebildi ve sustu?
Veyahut kaç ruh, öfkeninizin gölgesinde pustu?
Kimler güleryüz eþliðinde ,tatlý sözler sarfetti çevresine?
Dilim varmýyor ama ;
Kacýnýz cattý kaþýnýda,zehir etti günü birilerine ?
Kaç kiþi eþine,sevinç ve gülle geldi evine ?
Soguk bir eþ yada ebeveyin’den
Coçuklar nasýl sevine ?
Þimdi Kaç güzel insan, yatmak için hazýrlanýyor?
Bakalým kimler vijdan hesabý yapýyor?
Uyumadan kurucakmýsýn hesap mahkemeni ?
Ruh’unla ,Nefs’ini sorgulayacak mýsýn ?
Eleþtirecekmisin kendini hiç acýmadan ?
Ýki göz yaþý dökecekmisin hatalarýna ?
Yarý ölüm olan uykuna dalmadan...
Unutma; birgün hiç uyanamýycaksýn ?
Belki iþ iþten geçtikten sonra...
Yaptýklarýna çok aðlayacaksýn.
Gel ! henüz iþ iþten gecmeden
Hergün kendini (sorgula)baþýn yastýkta
ßirgün sende kefen giyeceksin
Unutma! þuan ölümde-kefende askýda.
Söz ver kendine bu gece ve her gece
OLmadý yine söz ver hece hece...
Söz..söz..söz..söz...
Rab-i-þükür ;Hz insanýz
Yat uyu artýk ,huzurla gönlünce
Saygýlar! vijjdan’sýz-þiirseL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.