BİRLİKTE NİCE SENELERE ANNEM...

Dün gibi hatýrýmda geçmiþimiz anne.
Yýllar…
Hani günlerin kovaladýðý aylar,
Aylarýn da kovaladýðý yýllar anne.
Yaþayamadýðým çocukluðumun kanayan yarasý,
Dün gibi hatýrýmda anne.
Varsýn kanasýn.
Mutluluk…
Eskilerden kalan bir alýþkanlýðým olmasa da
Varsýn olmasýn anne.
Ser varsýn ya anne,sen varsýn.
Dünya bir yana anne,sen bir yana…

Acýlarý unutamadým birlikte çekilen,
Hiç gülemedik belki beraber doðrudur.
Ama hep beraber aðlamadýk mý anne?
Ýþte þimdi anlýyorum parmak uçlarýmýn kanadýðýný
Ve þimdi daha iyi anlýyorum anne gözyaþlarýmýzla söndürdüðümüz,
Aradýðýmýz,ama yaþayamadýðýmýz mutluluðumuzu.
Olsun anne olsun,varsýn olsun.
Ne olursa olsun yine,
Dünya bir yana anne,sen bir yana …

Yazýmýzý ben yazmadým ki anne,
Ben istemedim ki aðlamaný.
Þimdi bitti artýk eskiyen yýllar,eskimiþ acýlar,
Yaralarý hep içerde izleriyle yaþasada bizimle,
Sen düþünme artýk anne.
Sen gül…
Gözlerinin içi parlasýn artýk.
Ýstersen yine aðlarýz beraber
Ama acýlara deðil anne.
Yýllar önce nasýl birlikte söndürdüysek mutluluðumuzu,
Gel þimdi acýlarý,acýlarýmýzý söndürelim anne.
Ve unutma anne…
Bu caným bu bedenimde,
Bu beden de bende olduðu sürece
Ben de sendeyim anne.
Bak yine söylüyorum…
Dünya bir yana anne,sen bir yana,
Ömrüm bir yana anne,sen bir yana…
Sosyal Medyada Paylaşın: