Sabah Ezanları Okunuyor, Yoksun

Sabah ezanlarý okunuyor
Yoksun yar
Gözlerime hüzün bulaþýyor yine
Karýþ karýþ kayboluyorum yokluðunda
Adýný zikrediyorum her nefeste
Gözlerini anýmsýyorum durmadan
Cehennem ateþinden kopmuþ gözlerini
Ciðerlerimi yakan...
Þimdi kimin hayatýný yakýyor gözlerin
Sen kimin hayallerini süslüyorsun
Gözlerim kapýda, bekliyorum
Katran karýþmýþ gecelerime
Sonu erken gelmiþ gençliðimin
Ve hava soðuk, nerdesin
Uykular benden kaçmýþ gittiðinden bu yana
Uykularýmý bölmüþ zalim sensizlik
Her gece kanar olmuþ aþk dediðim yaram
Anlasana yar, uykular haram
Anlamýyorsun...
Dilimi mühürlüyor adýn
Yakýþtýrýp da gitti diyemiyorum...

Sabah ezanlarý okunuyor yar, yoksun
Hiçbir derde benzemiyor yokluðun
Düþün ki hasta bedenim
Yýkýldý yýkýlacak
Düþün ki uçurumun eþiðindeyim
Azrail kol kanat açmýþ
Yarým yamalak yaþýyorum sensiz
Sað yaným sað
Sol yaným intihar etmiþ
Þimdi sen hangi yanýnda yaþýyorsun ayrýlýðý
Söyle, yaþýyor musun bensiz
Bak, sönüyor yýldýzlar
Sen gittikten sonra sönen yalnýz onlar deðildi
Hayatým da söndü
Bak yine can çekiþiyor dilim
Adýný anmamak için
Neyim varsa kaybettim yokluðunda
Neyi kaybettiysem unuttum gitti

Bir tek seni unutamadým...
Sabah ezanlarý okunuyor, yoksun
Koparýlan çiçeklerde mi kaldý bu aþk
Nerdesin
Þimdi kimin dalýnda güzelsin
Sana dört mevsim çiçek açardým istesen
Ýstesen dört mevsim üþümezdim
Susuyorum yine
Sesimde bile varsýn
Ellerimde, yüzümde, yüreðimde olduðun gibi
Kaç sabahý zor etsem biter bu acýn
Kaç þiir yazsam yazýlmaz bir daha adýn
Biliyorum
Piþmanlýk bedeninde gezinir kan gibi
Bir gecenin sonunda senin de acýr kalbin
Biliyorum
Bir gecenin sonunda biter hasretin...

Sosyal Medyada Paylaşın: