Martýlar suspus olmuþ balýklar ters yatmakta Güneþ bile denizin üstünü kapatmakta Kara gölgeler hâkim mavi derinliklere Denizin sükût hali hüzne ölüm katmakta
Acý bir koku yakar nefesle genzimizi Salaþ bir barakaya çeker gözlerimizi Yavaþ yavaþ ölürken geleceði denizin Dalgalarýn üstünde dolanýr köpük izi
Ýnce pýrýltýlarýn o ne saf hüneridir Her gölge öbek öbek yakamozlar eritir Baðrýna saplandýkça bir hançer gibi sular Deniz kirli elleri boðuverse yeridir
Bir ölüm sessizliði yaþanýrken her demde Menfaat göz karartýr insaf bitmiþ âdemde Gölgeler çoðaldýkça deryanýn ortasýnda Býçak sýrtýnda yaþam deniz denen âlemde
Deniz ki bakýþýyla her daim gözde bana Dalgalarda kýzgýnlýk sitem var sözde bana Sürdükçe yýllar boyu deryada katliamlar Kendini uykularda saklayan göz de bana
Coþari der sürdükçe bu korkunç trajedi Kýrýldýkça denizin sessizliðinin bendi Yýktýðýný görürüsün insanlýðýn üstüne Tanrý’nýn lütfettiði rýzýk denen mabedi
22.08.2011
Ýbrahim COÞAR Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.