Begonviller altýnda, seni candan anarken,
Yaþadýðým bu günler, benim için özeldi.
Hasretinin közünde,alevlenip yanarken
Arada bir, kendini unutmak çok güzeldi.
Yazmak geldi içimden,sakin ýssýz bir gece.
Yakamozun ýþýðý, hüzünlü bir bilmece,
Yanký yaptý þarkýlar sana gitti öylece.
Arada bir, kendini unutmak çok güzeldi.
Kemanýmýn yayýyla ,yad ettim o günleri,
Hazin hazin çalarken,hayal ettim dünleri,
Nerde eski besteler,kaybolmuþtu ünleri,
Arada bir, kendini unutmak çok güzeldi.
Tepeleri dumanlý , köyümün sarp daðlarý,
Ormanýn yamacýnda, sarý üzüm baðlarý.
Gittikçe kuvvetlenir,sevgimizin baðlarý.
Arada bir, kendini unutmak çok güzeldi.
Kekik kokan daðlarda, kýr çiçeði topladým.
Koyunlarýn peþinden,duvarlardan zýpladým.
Her þeyleri unutup, ip sallayýp hopladým.
Arada bir kendini, unutmak çok güzeldi.
Uzaklarda olsan da, taht kurmuþsun içimde.
Soldurmadým gülünü, toka yaptým saçýmda.
Beni ancak anlarsýn,bu dünyadan göçümde.
Arada bir, kendini unutmak çok güzeldi.
Gürültülü þehirde,insanlardan yoruldum.
Gül kokulu ortamda,benliðimle duruldum.
Tefekküre dalarak, tabiata vuruldum.
Arada bir kendini unutmak çok güzeldi.
Ülkü Ahýska.22.Aðustos.2011