Yusuf’ um... dam çöktü sanki göðün üstüne bulutlar fakir sofralarýnda ekmeðe yoldaþ oldu bir yýldýrým býçakladý göðsümü. baþýn saðolsun duasý sol yanýma can verir mi sandýlar Yusuf’um...
ellerim topraðýna deðdi Yusuf’um... topraðýn ellerime þimdi hangi gül sen kokar bilmem hangi dal gözlerinin yeþilini akýtýr topraða buðday senden alacaksa bereketini bir lokma ekmek girer mi kursaðýma Yusuf’um...
bir kaþýk eksik þimdi soframda bir kaþýk aþ çok düþecek hisseme uzanýr mý ellerim uzanýr mý senin nasibinin kesildiði aþa suyun tokluðu baþka tutarmýþ insaný açlýðým tokluðuma karýþsýn sensiz sofralar kurulmaz artýk Yusuf’um...
eþiðime uðramayacak mý artýk ayakkabýlarýn geldiðini hiç mi bilmeyeceðim dahasý dað gibi yaslandýðýn baban toz toprak þimdi be Yusuf’um...
al-yeþille uðurlamýþtým giderken gururum afaka vurmuþtu boynuna sardýðým bayrak üstünde mi gelecekti Yusuf’um... afakým devrildi tabutunun üstüne sen soluksuz yatarken ben solur muyum sensiz Yusuf’um...
hadi kalk ,bir kez sürsün gözlerim gözlerine kalk ,babam de bir nefesine bin ömür vereyim ben yakup deðilim Yusuf’um dayanmaz bu yürek bu sýzýya
Yusuf’um... geliþin böyle mi olacaktý kýyameti bir ben mi görecektim daðlarý yýkýp üstüme güneþi sarýp sineme kuyularýnda býrakýp beni nereye böyle Yusuf’um...
ellerim topraðýna deðdi topraðýn ellerime fazla sürmez ben de gelirim Yusuf’um...
AYÞE IÞIK UYANIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşe ışık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.