Toprak olunca
Hayatýn kýyýsýnda bulursun kendini
doðmadan bilirsin aslýnda gerçeði
çekersin dünyanýn; sisli perdesini, gözlerine
ne kadar geçmiþini bilsende
Unutursun herþeyi: dünyaya gelince
nefsinle kör olan duygularýnýn, çerçevesinde
sana verdikleri kýyafeti senelerce
beyazdan, siyaha döndürünce
Suyla temizlenmesede, bu malzeme
her gün, duþ alýrsýn kendince
gömlek sandýn, yýkadýn senelerce
belki biraz temizlenir diye
Tabi görünüþünde temiz olsa bile
dýþ temizlik neye yarar bunca sene
durma içindekini temizlesene
Kalbindeki noktalar; milyona ulaþýnca
silgiyle silebilecek sanki ya
bir bedevi gibi nefsin sana
avutur bedenini yýllarca
Ne kadar döncem desende
nefsin zaaflarýný yakalayýnca
sürükler seni; gençliðin rüzgarýna
Kapýlma sende ama
toprak olunca çaðre yok buna
artýk bunu anla
seneye býrakma, dönüþünü tamamla
Býrakma kendini hiç bir zaman, yarýnlara
bilemessin kaç yarýn sana
ölünce anlarsýn ama
toprak olunca çabalarýn sona
Piþmanlýk bekleme artýk
toprak yardým edemez, Sana
anlasaydýn bunca zamanda
çok uzunmu! Sandýn Dünya
...........................21.08.2011....Sancar.KIZILKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sancar kızılkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.