BİR ÖLÜR BİN DOĞARIZ BİZ

Gece karasý gözlerinde bir ýþýk yakardýk geceleri,
Çobanýn kavalýnda türkümüz söylenirdi.
Soðuk namlular omuzumuzda buza keserken,
Migferimizden su içerdik her gece.
Yanlýz deðildik bir ölüp bin doguyorduk.
Sanki þüheda fiþkýrýyordu topraktan,
Çanakkalede imanýmýzý siper ettik düþmana.
Kocatepede, Ýnönüde ayný ruhu taþýdýk.
Düþen Mehmede Ahmetler Hüseyinler can oldu,
Dün oldu bu günde yanlýz deðiliz.
Bir ölür bin doðarýz biz

Bir vatan borcudur bizimki adýna namus dediðimiz,
Köylümün kentlimin mahallemin vatanýmýn.
Anam beni doðururken doktora gitmemiþ gidememiþ,
Doktorsuz doðduðum toprakta vatana askerim.
Ayaz ellerimde kurþun misalý agýr,
Miðferimde ter kokusu var.
Kaç gündür potinlerimi açmadým bilmiyorum.
Sadece içimde bir özlem var,
Yenide niþanlandým güzel Zeyneple.
Ama vatanýmý daha çok seviyorum Zeynepten.
Eðer bir gün düþersem topraða Zeynebime sözümdür,
Aðlama bir ölür bin doðarýz biz.

Þafak ana sütü gibi aydýnlýk bu gün,
Tehrisimi saymýyor kýsmet diyorum.
Ve sana göndereceðim mektuba her molada bir þeyler ekliyorum.
Mataramda ki su gibi azizsin anne,
Baba dönmezsem aglama dik dur,
Dik durmayý sen öðretin bize.
Sefil olsakta dik durduk hep,
Bu gece nöbetteyim anne ararým konuþuruz,
Unuttu sanma sen kutsalsýn vatan gibi,
Mehmetlere süt ver ak sütünden,
Ve hiç aðlame ana biz bir ölür bin dogarýz...þ.c.yýlmaz


Sosyal Medyada Paylaşın: