kafasýna kabak takmýþ ademler öyle oyulmuþlar ki yerli kaya gölgelerinde dinlenmedeler hep koyunlara mý olur kuþluk vakti diyerek saðým zamaný kabaktan tat vermekteler...
hýyarlýðýn alemi yok senden keman olur mu seranadýnda baðladýlar kellelerini yün cambazýnýn tek telli halaç’ýna akýl bu ya ha tüy ola ha ses çýka itibar edilen;gövdeleri saðlama almalarda...
ne zaman icad eylendi gübre makinasý evveli var her iþin içine kim ederdi göbeksiz marullarýn benizlerinden belli bunlarýn sarýmsý sarýmsý...
haberiniz ola,son tohum kuþaðý bu kuzey ülkelerinin birinde çelik kasalarla gömdüler yedi kat yerin dibine nohut kadar kalýnca kafalar þaþýrmayýn en iyisi yeni dünya aþýlayýn...
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
uranus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.