Kör bir fotoðraf sanatçýsý gibiyim; göremediðim bir gökyüzünün en fiyakalý pozonu yakalamak için uðraþan...
Þu koca þehirde Bir tek benim yüreðim sönük Alabildiðine gri,oldukça siyah Çoktan gitmiþ bir trene bilet aldým Gitmek gerekir bazen, Ýmkansýzlýðýn en ucra noktasýna Bitmiþ,tükenmiþ,sevmiþ,sevilmiþ Ne farkeder ki; Kimin umurunda baksana Dünya dönüyor yine salýna salýna
Herkes bir iz taþýr Kimi gönlünde,kimi sýrtýnda Söver durur geçmiþine,geleceðine Ýçinde yanan ateþi çeker sineye Bir ömür avaz avaz susar Çýðlýk atarcasýna sessizliðe Ve elimde koca bir yoksulluk,maðlubiyet Ýçi kan aðlarken aðýz dolusu gülümsemek Olsa olsa sanat bu yetenek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sudamlam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.