Ağalar, Kullar Dünyası
Zaman addýmladý, tarih kocaldý,
Bin yýllar dalýnca, bin yýllar keçdi.
Ýnsan kamilleþdi, akýl ucaldý,
Nesiller dalýnca , nesiller keçdi.
Ýnkiþaf, tarakký olsa da böyle,
Heyatýn menasý deyiþmez kaldý.
Yine de taht-tacý keçirib ele,
“Aðalar” dünyasý hökmran oldu.
Budurmu hayatýn “büyük”menasý,
Mazlumun ömrünün dartýlýr simi.
Ölmeyir, yaþayýr “kullar”dünyasý,
Sürünür arxada kölgeler kimi.
“Ýnsan”dediyimiz en ülvü varlýk,
“Varlýqdan” yokluða çekirler onu.
Hale çok sürecek bu sahtekarlýk,
Hökm edən dünyanýn gelmese sonu.
Biz ana betnindən azad olsak da,
Ne serbest , ne azad ola bimedik.
Ýnkilablar tebilini çalsaqda,
Bu þirin nimeti ala bilmedik.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seyraqif Coculu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.